Aankomst en openingsceremonie nieuw Zentrum

Al heel vroeg op pad, omdat in de nacht rijden vanuit Nederland is toch wel het meest comfortabel. Maar ja, onderweg een paar wegafzettingen zorgde toch voor vertraging. Rond 14:00 uur waren we in Schwarzenberg am Böhmerwald. En ja dan is de traditie al 11 jaar hier; een heerlijk biertje als welkom. Daarna even lekker opfrissen en een powernap.

Naar de opening Bildungszentrum für chinesische Medizin und Lebenspflege GmbH

Om 16:45 werden we bij de welbekende LaoShan steen verwacht, die een paar jaar geleden van China naar Oostenrijk was gevlogen. En ja hoor, bij het ernaar toe lopen zagen we al een flinke groep mensen staan. En ja, toen begon het circus… hahahahahahaha… geweldig. Oostenrijkse en Chinese culturen door elkaar heen. Qingbo de statige man die het geweldig vond om zo ook in de picture te staan en Lena die zenuwachtig was waar ze zo lang voor gewerkt had qua organiseren. De slagerband van het dorp zette in en ja hoor Qingbo en Lena opende het ‘Chinese bal’ midden op straat. Hilarisch. Zeker toen Qingbo gelijk naar mij toe kwam om te dansen. Zo probeerden ze meerdere mensen in beweging te krijgen, wat gedeeltelijk ook lukte. Ik kreeg Georg niet mee de ‘dansvloer’ op, terwijl hij 6 jaar geleden in China toch de show steelde als Georgina. En zo ging de poppenkast nog even door daar op straat. De slagerband die maar bleef spelen en waar speels op gereageerd werd terwijl er aardig wat mensen rondom verzamelt waren.

Van de LaoShan steen naar de openingsceremonie

In een stoet liepen we met Lena en Qingbo voorop naar het nieuwe centrum toe. Daar waren rode doeken opgehangen die officieel iets moesten onthullen. De bekenden van de gemeenten zoals de burgemeester moesten naar voren komen en de burgemeester haalde het doek eraf. Was dit nu het officiële moment? Huuuhhhh… werd niet echt zo benoemd, maar later kwam dit goed. Het waren drie grote borden waarin foto’s waren opgehangen van een paar jaar opleidingen. Leuk om te zien, herinneringen ophalen.

Naar binnen

De tocht ging verder naar de achterkant van het gebouw waar we de grote hal in gingen. Hier was speciaal tapijt in gelegd om de houten vloer te beschermen en er stonden allemaal statafels en vanuit de hoeken kwam de geur van lekker eten ons al tegemoet. Maar ja, we moesten nog even wachten. Eerst kwam er nog een paar speeches. Sommigen met Oostenrijks dialect, best lastig… :) Ook Lena vertelde hoe dit alles tot stand was gekomen in haar Chinese Duits. Geweldig, wat een mooie vrouw is ze toch. En oh ja, er was ook een demo dubbele waaier van Cokkie, Ada en Georg. Lekker gewoon in eigen kleding en heel mooi, rustig en beheerst. Lena legde erna nog even uit hoe beide dames hun hobbels in het leven hadden doorstaan met ook trainen van QiGong en TaiJi. En Georg werd gezien als de toekomst, hij is nog lekker jong. Een mooie mix dus.

Bezichtiging

Daarna kregen we allemaal de gelegenheid om in groepjes het pand te bezichtigen. En ik moet zeggen, wauw… wat is dat mooi geworden. Ze hebben een hele etage erop gebouwd waar 3 appartementen zijn gebouwd die 3 slaapkamers hebben met eigen badkamer. Je kan zo’n appartement huren en betaald per persoon. Je deelt dan wel de woonkamer en keuken met 2 (of 4) anderen. Het is allemaal nog helemaal nieuw en dus ook nog een beetje kaal hier en daar, maar hoe mooi is het nu al. En wat een mooie materialen zijn er gebruikt, wauw, echt top! Er zijn naast de grote hal ook een paar ruime ruimtes die ook gebruikt kunnen worden en wij als leraren ook kunnen huren dus. Het biedt allemaal mogelijkheden. En het uitzicht is subliem, een uitkijk ver over het dal heen. Super gaaf, mooie energie.

Lekkere Chinese hapjes

Eenmaal bij de keuken aangekomen, waar ook aangrenzend een zitgedeelte is, konden we lekkere zelf gemaakte Chinese hapjes eten. Dit gedeelte was leuk gemaakt met Chinese lampionnen en andere mooie decoratie. De leerlingen verzamelden zich hier ook en er werden wat cadeautjes gegeven aan Qingbo en Lena. Drinken, eten, gezellige praatjes, oude bekenden weer terugzien, ja het was een leuk begin van de trainingsweek zo. Oude herinneringen werden opgehaald en nieuwe droomideeën van dit nieuwe centrum werden gedeeld. Maar toen ging toch wel de vermoeidheid toeslaan. Jaja, we waren natuurlijk al wat uurtjes wakker, met een lange reis achter de rug en dan de ceremonie met ook weer het beste Duits naar boven proberen te halen. Poeh poeh… dus langzaam aan weer terug dwars door het oh zo kleine dorp naar ons hotel Bergkristal. En onze lieve schat Vino ook weer blij!  Zo fijn om hier weer te zijn, het voelt als thuiskomen. Ben benieuwd wat dit nieuwe centrum nog verder gaat brengen. Voor nu, lekker genieten deze week en wat ook zeker goed is begonnen op deze manier.