De oude stad Hangzhou met oude apotheek, Pagoda en Zhejiang TCM Universtity

We gaan weer met onze Chineze gids Why op pad, eerst naar de oude stad. En dan wil hij ons vooral de oudste apotheek laten zien. Hier geen hoge gebouwen, maar een leuke wijk met oude huizen en ook veel Chinezen. We zien ook een dansgroep onderweg met moderne dans, we zien oude gevels en nieuwsgierige Chinezen die ons ook weer fotograferen. Maar ja, dat doen wij ook. Grappig. 

We gaan een gebouw in waar een plattegrond is van deze binnenstad. Het lijkt op de verboden stad qua indeling verteld Why. 

Als we door de oude straatjes lopen komen we bij de oude apotheek aan die verdeeld is in 3 grote ruimtes. In de eerste 2 ruimes kan je binnenlopen en van alles kopen, de laatste ruimte is waar voor patiënten kruiden samengesteld worden. Dit zie je ze ook doen hier. Zelf koop ik, in samenspraak met Lena, een pakketje wat ik in heet water de hele dag door kan drinken als ik het druk heb en vooral veel naar buiten toe. Dit is voor de innerlijke hitte te reduceren. Dit kan je aan je tong zien zei ze. Als die een bepaalde vorm heeft dan die thee drinken. Leuk om gewoon uit te proberen en mee te nemen. Het is een bijzondere apotheek met veel sfeer.

We krijgen dan een half uur de tijd om een straat door te lopen waar veel winkeltjes zijn ook. Even lekker alleen banjeren. Het begint dan ineens te stroomregenen wat was voorspelt. Ik heb een paraplu bij me, maar zie dat alle Chinezen onder de luifeltjes van de winkeltjes blijven staan. Ik volg hun voorbeeld en geniet tussen de mensen, zij zullen vast wel weten hoe dit werkt hier. En ja hoor, een paar minuten later is het weer droog. Dan kom ik Lena tegen en ze trekt me een winkeltje binnen waar ze mooie dingen hebben zegt ze. Chinezen kleding en ook veel sjaals. In een bak liggen leuke kleine sjaaltjes en ik pak er 2 die ik wil kopen, kosten geen drol. Ze pakt ze uit mijn handen en zegt dat ik die van haar krijg. De lieve schat, ik geef haar een knuffel. Half op zijn Chinees en Westers, ze is het westerse inmiddels wel gewend, hihi... 

Dan gaan we weer met de bus verder, dit keer naar een Pagoda. Dat is ook echt iets Chinees, wat ik nog thuis ga opzoeken qua info, want inmiddels komt het Duits bij mij niet meer binnen. Ja flarden, maar dat is heel vermoeiend, dus laat ik het maar een beetje los en geniet van de omgeving. De sfeer die hier hangt is ook rust, dus die pak ik en loop rustig rond in deze omgeving. Omhoog ga ik niet meer, de benauwde warmte hier houdt mij tegen. Ik luister dus goed naar mijn lichaam en doe geen dingen die niet nodig zijn. Het uitzicht is overigens ook niet spectaculair want het is bewolkt en mistig. Maar de tuin en tempeltje ernaast is weer leuk om te zien. 

We zijn er dan nog niet, want nu rijden we naar de Zhejiang Chinese Medical University. We worden hier weer hartelijk ontvangen. Dit keer zijn er bijna geen studenten, want die zijn vrij vanwege de feestdag van vrijdag, waarna ze nog 2 dagen vrij waren. Dat is natuurlijk wel jammer. We komen bij een ronde wand buiten waar veel plakkaten aan hangen. Onze Chineze gastheer gaat elk plakkaat uitleggen, zo'n 72. Neeeeeee, hij in het Chinees en Liqin vertaald het in het Duits. Jullie snappen, ik heb het niet echt meegekregen. Maar de plakkaten zijn mooi. We kregen van de directrice toen allemaal een zijden omhulsel waar een mooie gele waaier in zat, als souvenir. Wat leuk! En ook handig om te gebruiken tegen de warmte. 

We worden dan binnen ontvangen door een dokter, gespecialiseerd in de accupunctuur, die wordt voorgesteld aan onze oudste mede-reizigster (iets bij de 80 had ik gehoord, bizar lieve levenslustige ondernemende vrouw), want zij is ook arts en met accupunctuur. Dan worden we rondgeleid door de Universiteit en zien vele kamers met apparatuur die gebruikt worden door de studenten. De eerste kamer is met een heel groot scherm waar allemaal data op staat en te zien is hoeveel studenten binnen zijn, iets aan het doen zijn, welke proeven zijn genomen, etc. Bizar, big brother is watching you!!! En... dan zien we toch nog even een paar studenten aan het werk die met testen bezig zijn. Leuk. 

Dan lopen we, via buitenom, naar een ander gedeelte van de Universiteit waar de accupunctuur uitgevoerd wordt. Hier zien we ook een apotheek met kruiden en in een behandelkamer zien we mensen met naalden in hun lijf. Een jongen die aan zijn knie wordt behandeld kan goed Engels en legt uit dat hij altijd veel gevoetbald heeft en een langdurige blessure aan zijn knie heeft. De naalden in zijn knie geven ook stroom af en hij verteld dat hij na zo'n behandeling echt effect heeft en veel minder last. De dokter verteld dat hij alleen aan zijn knie behandeld hoeft te worden omdat hij verder gezond is. Ze testen alles uit en anders had hij nog meer naalden of anders. gehad. Zoals een vrouw die verderop ligt, die heeft op diverse plekken naalden in haar lijf en ook op haar navel de Moxs-box. 

Na weer een bijzondere dag rijden we naar de stad en worden begeleid naar een restaurant. We gaan weer met een lift naar boven en door een schitterende gang worden we naar een kamer gebracht met een enorm grote ronde tafel. En ja, ik kan niet anders zeggen, het eten was weer fantastisch! En onze twee gastheren van de Universiteit hadden het ook enorm naar hun zin. Wat een lachen zeg... en weer rondgaan met wijn om bij iedereen apart te toosten, een gebruik die we de afgelopen twee weken wel hebben leren kennen. De twee gastheren hebben dan ook volgens mij iets teveel op, maar het enorm naar hun zin. 

Het is de laatste avond allemaal samen, want Qingbo vertrekt morgen terug naar Zhangzhou om weer nieuwe plannen met de Universiteit te maken voor volgend jaar. Een paar doen hun zegje, waaronder ikzelf ook, om iedereen en vooral Qingbo en Lena te bedanken voor een geweldige reis met vele ervaringen. Bij het hotel nemen we dan ook afscheid van Qingbo, morgen gaat Lena met ons verder naar Shanghai. Waar we inmiddels ook zitten natuurlijk (want dit is later geschreven) en ik met grote liefde Raymond inmiddels weer bij me heb. Heerlijk... Tijdens dat ik dit opschrijf is de groep al weer op weg naar het vliegveld voor de terugreis en hebben Raymond en ik tot en met zaterdag laat (we vliegen in de nacht) lekker de tijd hier in Shanghai. 

Gisteravond hebben we met een Chinese, Duits sprekende, reisgids in een restaurant weer boven ergens heerlijk gegeten en hebben we met de bus diverse plekken aangedaan waar we even konden rondlopen en van de gekte van alle lichten konden genieten. Van alle kanten van de rivier! Bizar is dit, al die lichten en hoge gebouwen. Het is een sprookje. Als we dan vlakbij ons hotel ook hebben gekeken op de boulevard nemen Raymond en ik afscheid van de groep. Snik snik... grote omhelzingen, dikke knuffels... wat een bijzonder leuke mensen waren dit allemaal. Echt genoten, niet 1 heeft er geklaagd, er was een heerlijke harmonie. Het waren drukke, maar bijzondere weken, waarin trainen, ervaringen, reizen elkaar afwisselden. Mooi... ik zal het nooit vergeten en meenemen naar huis. 

Ik ga nu een paar dagen heerlijk genieten met Raymond, dus veel verhalen zien jullie niet meer, misschien nog 1tje of zo. Ik kijk wel. Als ik even tijd heb, maar vooral nu loslaten en Shanghai verkennen. Bijzondere 1e dag al achter de rug. ***