Op weg naar Hangzhou

Ik sta op en zie dat Qingbo een krantenartikel in de WeChat heeft gestuurd aan de groep, blijkbaar is ook hier de groep niet ongemerkt gebleven. Geen idee wat er staat, even vragen aan Qingbo. 

Om 05:50 uur ben ik in de lobby, ik ben de 2e na Qingbo en Lena, check uit en haal mijn ontbijt op. Want dat eten we vandaag weer in de trein. Ik ben zo vroeg in de lobby omdat ik van Lena begreep dat ze er al was en ik dan buiten nog even wilde trainen. Heerlijk in mijn eentje Chineng qigong en QiGong-18 gedaan. Super! Toen ik naar binnen ging was iedereen er en gingen we lopend naar het treinstation. Dit is ook waar de metro stopt, wat een giga gebouw is dat zeg. Bizar! Het is wel 1 km lang en dan nog heel breed. En dit keer is het heel druk, waarschijnlijk omdat het 3 feestdagen hier in China zijn. 

Haike en ik gaan even lekker rondlopen als we de koffers bij elkaar hebben gezet. We zijn echter iets te enthousiast en willen nog koffie halen, maar merken dan dat het toch wel al laat is. Als we bij de koffers aankomen staat Qingbo daar alleen, de rest is al naar de trein toe. Oeps... Lena en Qingbo hadden dus even hoge bloeddruk... balen, maar we waren nog ruim op tijd om in te stappen.

De trein hier is bizar rustig, het is zo'n zweeftrein die zo'n 300 km gaat en wat je dus helemaal niet merkt. Je kan gewoon op 1 been gaan staan en valt niet om. De meesten zijn nog een beetje moe en vallen in slaap terwijl ik mijn laptop pak en mijn achterstallige schrijven afmaak. Ook zet ik voor Qingbo film- en fotobeelden op 3 USB-sticks voor hem. Maar ik heb zoveel materiaal dat hij er nog een grote USB bij gaat kopen. In de tussentijd begin ik ook weer aan een filmpje, dit keer van de dag naar de Universiteit en het ziekenhuis. Alles wat ik nu maak kan ik straks voor de totale film aan elkaar plakken, dus heel nuttig. Het is altijd wel weer veel werk zo'n film maken. Maar ook leuk om alles weer terug te beleven. Ook zo leuk dat we onderweg ook zo'n bekijks hebben van kleine kinderen. 

We komen aan in Hangzhou en worden door 2 man opgehaald, een jonge knul staat met bordje Lebenspflege staat. Hij verteld, eenmaal in de bus, leuke dingen over de stad. Zo verteld hij bijvoorbeeld dat er een keer een belangrijke politieke internationale meeting was in de stad, maar dat de regering vond dat er teveel mensen op straat waren wat een onrustige indruk gaf. Toen hebben ze de mensen een vergoeding aangeboden om thuis te blijven op dat moment, zodat de straten rustiger waren. Leuk zulke verhalen. De stad hier is weer anders dan we al gezien hebben. Het is drukker en de gebouwen zijn anders.

We checken in en ik krijg een kamer op de 19e etage. Gelukkig nog met uitzicht, want ik hoor van medereizigers dat zij geen uitzicht hebben. 

We spreken even met een paar af om rond te gaan lopen en we zijn weer blij dat Liqin bij ons is. Ze vraagt even iets aan een politieagent die dan naar een gat in de muur wijst waarvan je denkt: moeten we daarin? Maar als we daar de hoek omkomen staan we ineens in een winkelcentrum met een aantal winkels en een bizarre supermarkt. Zoveel dingen kan je hier kopen en allemaal dingen wij niet in de supermarkt hebben. Omdat het feestdag is heb je van die Mondkuchen die speciaal voor deze feestdag is. Deze hadden we al eerder gegeten en zijn echt lekker, we kopen er dus een paar. Bij de kassa zien we dat achter de kassa 3 kappersstoelen staan. Hier wordt je op een supersnelle manier even kaalgeschoren. Achter de kassa! Echt! We komen niet meer bij. Zo leuk. Ik dacht dat ik het gefilmd had, maar blijkbaar niet helaas. 

Dan zien we op straat dat er massage in ons hotel gegeven wordt en bedenken we dat dit een leuk cadeau zou zijn voor Liqin en Martina. Omdat zij zoveel voor deze reis ook gedaan hebben, als bedankje. Volkert en ik gaan dit navragen bij de receptie, wat al niet gemakkelijk is omdat ze geen Engels kennen, en dan blijkt dat we naar de 7e moeten om dat te vragen. Daar komen we ook bij vrouwen aan die geen Engels kunnen en met de vertaal-app komen we ook niet echt verder. Hilarisch! Dan proberen we met handen en voeten te vertellen dat we later met Lena terugkomen om te vertalen. Volkert heeft dit later geregeld.

We gaan nog even naar de kamer en zijn om 17:30 u weer in de lobby met zijn allen. Stiekem betalen we Volkert het afgesproken geld voor Martina en Liqin, waarna we met de lift naar de 5e etage gaan en in een walhalla van restaurantjes en bars terecht komen. We gaan naar een restaurant waar je een soort van kan gourmetten en koken in water. Dat was een grote wens van 2 van de groep geloof ik. Voor mij hoeft dat persoonlijk niet zo, maar de bizarre sfeer is lachen. Veel jongelui en een gekrioel van jewelste. Het geluid gonst ook om je heen, we kunnen ons amper verstaanbaar maken.

Dan komen we even bij elkaar om het massage-cadeau aan Liqin en Martina te geven. Ze zijn verrast en verbaast. Ze mogen gelijk door naar de massage vanavond, lekker genieten. 

Op een gegeven moment taaien we af en sommigen gaan nog wat opzoeken geloof ik. Ik ga naar mijn kamer waar ik Raymond probeer te bellen, hij zit in de auto om Vino naar Aad en Ingrid te brengen. Aaaahhhh... mijn poepie. Als Raymond bij Aad is belt hij me zodat ik ook even Aad zie en Vino uiteraard. Want die zat in de benche toen Raymond in de auto zat. Morgen komt Raymond ook deze kant op, dan is hij zondag in Shanghai. Wij blijven hier in Hangzhou met de groep tot maandagochtend vroeg, waarna het nog een uur naar Shanghai is met de sneltrein. Dan zie ik mijn lover weer, heerlijk. Gaan we nog lekker samen 1 dag met de groep genieten en daarna met zijn tweetjes. TOP!

Maar eerst hebben we nog een paar dagen hier dingen te ontdekken. Morgen wordt een lange dag hebben we begrepen.