Laatste dag naar People's Square

We hebben vanmorgen de tijd tot 12 uur in onze kamer. Heerlijk, we maken er ruim gebruik van. Lekker ontbijten, badderen, koffer inpakken en van het uitzicht genieten. Al is het vandaag voor het eerst een regendag! Oeps... dat is jammer. Maar ook dat mag de pret niet drukken.

We checken omstreeks 11:30 uur uit en geven onze 3 kleine koffers en mijn rugzak in beheer. We gaan lekker in de regen met paraplu's lopend naar de metro op Nanjing Road. De metro is hier zo top en super goedkoop, het is gewoon leuk om zo te reizen. We stappen uit bij People's Square, we hadden gehoord dat daar op zaterdag en zondag ouders zitten met info over hun kind(eren). Een soort van plaats waar ze uithuwelijken! Ja, het bestaat nog hier. Eerder hadden we van onze reisleider gehoord dat hij niet hield van zijn vrouw in aanvang, maar dat is gaan groeien na het huwelijk. Bijzonder. 

Het regent vandaag, dus ik betwijfel of we wel iets zullen zien. Maar... ze zitten gewoon onder een soort van tunneltje bij elkaar. Op de parapluutjes hebben ze een A4tje met info over hun kind. Ja, in het Chinees, dus we kunnen er niets van lezen. We zien soms mensen vriendelijk in gesprek met elkaar en wijzen naar de verschillende blaadjes. Ze onderhandelen, wat zoek je, hoe is het karakter, zou het een match kunnen zijn? Zoiets denk ik!? Zo jammer dat zo weinig Chinezen engels spreken, maar lichaamstaal is ook leuk om te lezen. Het is nog best redelijk druk ondanks de regen. Ik neem aan dat hier steeds andere mensen zitten en ze maar 1 keer trouwen? hihi...

Het park hier, ook wel Central Park van Shanghai genoemd, is echt mooi aangelegd. We lopen er dan ook even lekker doorheen. Weer terug pakken we de andere kant van de huwelijks parapluutjes. Lachen...

Dan zoeken we weer een Starbucks op, want ja een lekkere kop koffie in de ochtend is toch wel lekker hier. Daarna gaan we lopen over Nanjing Road, maar die is zo lang en dan merken we dat we de verkeerde kant van deze straat zijn opgelopen... hahahahahaha... We pakken daarom maar even de metro voor 2 haltes terug. Daar gaan we nog even naar de winkelstraat van Nanjing Road en pakken een terrasje waar we droog nog even lekker een Tsingtao biertje kunnen nuttigen. En traditiegetrouw lopen we dan kriskras weer door allerlei straatjes terug naar het hotel. Het is zo groot hier dat we weer nieuwe straatjes tegenkomen. Leuk om te zien dat ze alles zo mooi aanleggen. Je ziet echt heel veel groen en bloemen in de stad.

We halen onze koffers op en laten een taxi vanaf het hotel naar de metro op Nanjing Road rijden. Dat is met de regen toch even wat handiger. Het is toch even een stukje rijden en vragen ons af wat we kwijt zullen zijn. WAT? 18 yuan!? Dat is een kleine 2,50 euro. Huuuhhhh? Het is met de metro nog een eind naar de rand van de stad. En we hadden al gezien hoeveel dat was, 7 yuan pp., zo'n 1,80 euro. Dus voor zo'n dikke 6 euro zijn we met zijn 2'en naar de luchthaven, helemaal aan de andere kant van de stad. Bizar! Mot je hier eens doen, dan ben je een vermogen kwijt.

Op een gegeven moment zijn we bij een station en roept een vrouw en een blanke jongen ook met koffer "jullie moeten eruit, hier overstappen!" Wat? Echt? Dat stond niet op de routekaart! We stappen snel uit en zien dat ze gelijk heeft. Alle mensen met koffers zijn overigens uitgestapt. In de volgende metro met hetzelfde nummer (gek!) komen we met deze jongen in gesprek die op weg is naar Duitsland terug. Hij is al vaker in Shanghai geweest en is helemaal weg van de hoge gebouwen hier en hoe deze verlicht worden. We zijn het met hem eens, het is een bizar mooi gezicht, al zou ik er niet aan moeten denken om erin te wonen. Zoooooveel mensen! We zijn ongeveer een uur onderweg (voor dat geld!) en zijn dan direct op het vliegveld. We nemen afscheid van de jongen en zoeken onze terminal op. Gelukkig is dat allemaal goed geregeld en zitten we binnen no time op de juiste vleugel. Ja en dan weer de gebruikelijke incheck- en veiligheids-rituelen. We eten en drinken nog wat op het vliegveld. Dat hadden we overigens beter niet kunnen doen denk ik, want ik kreeg ik het vliegtuig krampen en heb achterin even om een zakje gevraagd waar ik dankbaar gebruik van maakte. En het toen kwijt was. En Raymond was thuis niet helemaal lekker. Niet meer doen dus op een vliegveld. Maar ja... In het vliegtuig komen we erachter dat er 3 camera's aan het vliegtuig hangen. Huuuuhhhh, ik heb aal een tijd niet meer gevlogen, maar dit kende ik toch nog niet. Je kon dus de hele vlucht meekijken, 1 bovenop en 2 eronder. Jammer dat we in de nacht vlogen, maar de lichtjes kon je op een gegeven moment wel zien. 

Eenmaal thuis, na 12,5 uur vliegen, hadden we redelijk snel onze koffers en vonden we onze auto terug. Naar huis, uitpakken, opfrissen en naar Ingrid toe, Vino ophalen. Aad was gisteren al weg gegaan voor een wandelvakantie, dus Ingrid is alleen thuis. Als we aankomen en Vino zijn naam roepen komt hij aangerend, kwispelen, springen, balletje pakken en aanbieden. De schat... hij was toch een beetje verward leek wel. Heel fijn dat hij hier een weekje kon zijn, al was het voor hun toch wel wat anders om een Cocker te hebben. Ze zijn een Duitse dog gewend, ja en die zijn toch wel wat anders, ook qua verzorging... hihi... Vino heeft ook een lekker eigenwijs karaktertje, wat wij ook juist best leuk vinden stiekem. Hij probeert je uit. De rakker. 

We hebben twee zakken met was meegenomen, want onze wasmachine is stuk, ineens gegaan toen Raymond naar Shanghai wilde komen. Balen... maar gelukkig kunnen we bij Ingrid even 2 wasjes draaien en weer meenemen. Dat is fijn. We zitten lekker in de tuin, want het is mooi weer gelukkig en gaan dan wat later in de middag lekker naar huis met ons pikkie. 

Jaja, na een paar boterhammen met aardbeien (hadden we trek in) kakten we in en we zijn dan ook niet laat naar bed gegaan. Heerlijk weer in ons eigen bedje. Het was me een avontuur. Drie weken achter elkaar had ik al langer niet gedaan, het is heerlijk! 

Het was een rollercoaster waarvan alles nog even moet bezinken. Het teruglezen van deze verhalen en het maken van de film zal daarbij helpen, om alles weer even te herbeleven en een plekje te kunnen geven. Voor degenen die hebben meegelezen en gereageerd: het is mooi geweest. Een bijzondere ervaring met veel indrukken en leermomenten. Het was een super leuke en harmonieuze groep. Heel bijzonder en heel fijn. 

Dag mooi dagboek... tot een volgende keer misschien. Wie weet!